บทที่ 836 คมมีดแห่งความโกลาหล
เหลยฉ่วงถ่มน้ำลายอย่างดุดัน ทะลวงลึกลงไปในพื้นดินราวกับตะปูดอกหนึ่ง มันคำรามอย่างเดือดดาล “คมมีดแห่งความโกลาหลคืออะไร? เอาเถอะ บอกต่อพวกเจ้าก็หาเป็นไรไม่!” “แต่มีเรื่องหนึ่งที่เจ้าต้องจดจำไว้ให้มั่น เหล่าเศษสวะที่ละทิ้งศักดิ์ศรีของอสูร หลงใหลได้ปลื้มกับการล่อลวงของฮุ่นตุ้น (ความโกลาหล) เหล่านี้ ถูกลิขิตเอาไว้ว่าจะไม่ม
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ